- śpiewaka
- певец
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
śpiewaka
Смотреть что такое "śpiewaka" в других словарях:
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
recital — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. reczital] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i, muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} występ koncertowy jednego wykonawcy, np. muzyka, śpiewaka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Recital skrzypcowy, fortepianowy. Wybrać się na recital… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Мельчевский М. — (Mielczewski) Марцин (в рукоп. также Мельцовский, Мильшевский, Мыльтцевский) (г. рожд. неизв. сентябрь 1651, Варшава) польский композитор. Служил в придв. капеллах у польского (с 1639), затем дат. королей. В 1644 51 рук. капеллы Кароля… … Музыкальная энциклопедия
admiratorka — ż III, CMs. admiratorkarce; lm D. admiratorkarek przestarz. forma ż. od admirator Admiratorka aktora filmowego. Admiratorka talentu śpiewaka … Słownik języka polskiego
artykulacja — ż I, DCMs. artykulacjacji; lm D. artykulacjacji (artykulacjacyj) 1. jęz. «ruchy narządów mowy powodujące wytwarzanie głosek; wymawianie głoski» ∆ Miejsce artykulacji «miejsce największego zbliżenia narządów mowy przy artykułowaniu danej głoski» 2 … Słownik języka polskiego
artyzm — m IV, D. u, Ms. artyzmzmie, blm «zdolność, umiejętność tworzenia rzeczy pięknych, doskonałość wykonania dzieła sztuki; mistrzostwo, biegłość, talent, kunszt» Artyzm literacki, wirtuozowski. Artyzm wiersza, pomnika, budowli. Artyzm poety, śpiewaka … Słownik języka polskiego
diapazon — m IV, D. u, Ms. diapazonnie, lm M. y 1. muz. «zakres skali głosu danego śpiewaka lub skala dźwięków danego instrumentu muzycznego» 2. muz. «widełki stroikowe, kamerton» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
impostacja — ż I, DCMs. impostacjacji, blm ∆ muz. Impostacja głosu a) «prawidłowe ustawienie głosu (śpiewaka, aktora)» b) «w nauce śpiewu i techniki aktorskiej: usprawnianie funkcji narządów uczestniczących w emisji głosu; ma na celu nadanie głosowi… … Słownik języka polskiego
parodiować — ndk IV, parodiowaćdiuję, parodiowaćdiujesz, parodiowaćdiuj, parodiowaćował, parodiowaćowany «robić z czegoś parodię; naśladować kogoś w sposób komiczny, złośliwy» Parodiować utwory literackie. Parodiować aktora, śpiewaka. Parodiować czyjeś… … Słownik języka polskiego
produkcja — ż I, DCMs. produkcjacji 1. blm «zorganizowana działalność ludzka mająca na celu wytworzenie określonych dóbr materialnych; proces wytwarzania czegoś dla potrzeb człowieka; wytwarzanie, wytwórczość» Produkcja przemysłowa, włókiennicza, towarowa.… … Słownik języka polskiego
